Hoe in de koude, donkerte, stilte en verlamming nieuwe kracht wordt verzameld.
In dit seizoen krijg ik in de praktijk veel mensen die aan me vragen hoe het kan dat ze meer over gevoelige onderwerpen nadenken en meer bezig zijn met oude pijn. ‘Ik wil niet zeggen dat ik somber ben, maar ik sta wel meer stil bij dingen die ik verloren ben in mijn leven en wat dat voor me heeft betekend. Eigenlijk vind ik dat ik niet zo daarmee bezig mag zijn en geen zelfmedelijden mag hebben’.
De winter is bij uitstek de tijd om te voelen en betekenis te geven aan waar je staat in het leven en wat je voelt en gevoeld hebt. En waar je naartoe wilt. Terwijl de natuur braak lijkt te liggen en alles gehuld is in donkerte en kou, proberen wij mensen met de kerstdagen nog aan deze terugtrekkende beweging te ontkomen. We steken lichtjes aan, zoeken extra sociaal contact op en maken feest en muziek. Vaak gaat er veel alcohol doorheen, zo voelen we nog wat zomerwarmte en vrolijkheid. Echter nu de decembermaand voorbij is dient zich januari aan: het wordt nog kouder en het duurt nog lang voordat het lente wordt. Er is een oorverdovende stilte.
De natuur trekt zich terug
De eekhoorns zitten in hun holen. De beren slapen, de bomen hebben hun blad lang geleden al laten vallen en de grond is koud. Ook wij hebben behoefte aan veel slaap en aan warm binnen bij de kachel kruipen. En bij die beweging naar binnen komen we vanzelf alles tegen dat zich in het afgelopen jaar (en daarvoor) heeft aangediend. Wat was het mooiste van het afgelopen jaar? Wat was de bitterste pil? Voelt de richting van mijn leven nog goed?
Intussen houdt het qua energie niet over (de batterij lijkt soms wel voor 80% leeg) en gewrichten zijn stijf. De kou lijkt erin te zijn getrokken. Ik zie in dit seizoen veel rug- en knieklachten. Verstijving, pijn, ook angst: blijft het zo zeer doen? Is dit het nieuwe normaal?
 In dit seizoen veel stijve en pijnlijke gewrichten
Ik kan de cliënten geruststellen die met dit soort vragen komen. Chinees gezien is de winter het seizoen dat bij de nieren hoort (alsmede de blaas). De nieren werken onder andere als de accu van het lichaam. In de winter moet die accu opladen. Moe zijn en slapen horen er dus bij. Toen we nog op natuurlijke wijze leefden, was er verder ook niet zo heel veel te doen in deze tijd. Dus rusten was logisch. De nier-energie is ook betrokken bij diepe overpeinzingen en het verwerven bijna filosofische inzichten. Dit zijn gezonde bewegingen in de kringloop van de seizoen en de cyclische kadans van het lichaam.
Het is normaal om in de winter meer teruggetrokken te zijn
Â
Kilte, stilte, verlamming en overpeinzing horen dus bij dit seizoen. Ze hebben ook een functie. Bij dit naar binnen keren krijg je ten diepste in de gaten wat belangrijk voor je is. Wat in het nieuwe jaar je aandacht verdient, wat je wilt mijden en hoe je je écht over dingen voelt. Ook word je gedwongen tot rust. Vanuit die rust kan je je energie alvast opsparen voor straks als, zo rond maart of april, het lente-geweld opeens losbarst. Vaak in één klap. Opeens ruik je die bekende lentegeur of hoor je de vogels die zijn teruggekeerd uit verre oorden.Of het is plotseling aangenaam warm met een zon die ook echt verwarmt en je voelt dat typerende briesje. Opeens is er geen moeheid meer. Opeens wil je naar buiten. En jij niet alleen, de dieren ook. De bladeren aan de bomen ook. Plotseling valt op dat het stoffig is in huis. Uit het niets wil je je vrienden weer opzoeken. Tegen die tijd is het maar goed dat je nu, in die kille winter, al hebt kunnen voelen wat je wel en niet belangrijk vindt. Anders zou je niet weten waar je met al die lente-kracht naartoe moest en zou je heel snel kunnen leeglopen.
Winter in de acupunctuurpraktijk
En dus behandel ik mijn cliënten in lijn met het seizoen; ik voeg warmte toe, geef extra energie aan hun blaas- en niermeridiaan, ondersteun de doorstroming van verstijfde knieën en onderrugpijn, vraag door op de onderwerpen waar ze zo door geraakt worden en raad ze aan lekker stamppotjes te eten en voedsel uit de zee. Ik moedig ze aan om extra slaap te pakken en om zich warm te kleden, vooral rondom hun onderrug, nek en hals, enkels en polsen. Want wij mensen hebben geen wintervacht, maar hebben die wel nodig. Hul jezelf in warmte en zachtheid, zowel letterlijk als figuurlijk. Houd je gerust een beetje schuil, dat mag. De tijd komt vanzelf dat alles weer tot leven komt. Daar hoef je niets voor te doen.
Recente reacties